یادداشتهای مدرسه من
یادداشت ششم؛کلاسهای درس یا اتاق های خواب؟
دکتر صفر ولدبیگی دبیر مدارس پاوه

در هفته جاری در کلاسهای درسم مستمر و به کرات شاهد حضور دانش آموزانی خواب آلود،خسته،کِسِل وکاهل بودم که مرتبا درحال خمیازه کشیدن یا چرت زدن بودند. قطعا پیامد این خستگی بازماندن دانش آموز از روند آموزش و فراگیری در کلاس می باشد.(در یک تایم آموزشی از میان ١٠٠ دانش آموزم در پایه هفتم ۶۵ نفر از آنان مرتبا یا گاها در حال خمیازه کشیدن،چرت زدن و دچار خستگی عمومی بودند.)

فرضیه اصلی برای پدید آمدن این عامل مُخِل در روند آموزش ،می تواند عدم خواب کافی دانش آموز در شب قبل باشد. جهت راستی آزمایی این فرضیه در دقایق پایانی کلاسهایم پرسشی این چنینی با پاسخی چهار گزینه ای مطرح نمودم:
(معمولا شبها چه ساعتی می خوابید؟)

الف- قبل از ١٠ شب
ب- قبل از ١١ شب
ج- قبل از ١٢ شب
د- بعد از ١٢ شب
و آنگونه که حدس زده میشد پاسخها، اثباتگر فرضیه و اینچنین بودند:
١٨٪ قبل از ساعت ١٠
٢۵٪ قبل از ساعت ١١
۴٠٪ قبل از ساعت ١٢ و
١٧٪ بعد از ساعت ١٢ شب

پدران و مادران قطعا شما مسئول تدوین و اجرای چنین برنامهِ خواب نامنظم وناصحیح برای فرزندانتان می باشید و بدون شک من معلم و شمای اولیا از دانش آموزی که تا دقایق پایانی شب در فضای بی در و پیکر مجازی پرسه می زند؛نبایستی انتظار شاگرد یا فرزندی بانشاط و فعال در امر یادگیری و آموزش داشته باشیم. تغییر این روند مشکل آفرین تنها با تغییری اساسی در تنظیم برنامه خواب خانوادگیمان که آغازگرش خود ما والدین باشیم قابل تحقق است.