باورهای غلط درباره ی مهریه

بعضی ها بر این باورند که هر چیزی را که خود بخواهند می توانند به عنوان مهریه قرار داد به عنوان مثال اعضای بدن ،که این یک باور غلط است. اعضای بدن انسان به دلیل اینکه فاقد ارزش مالی است، تعیین آن به عنوان مهریه در همه جای دنیا ممنوع است و امکان ثبت آن وجود ندارد.

چه چیزهایی را می توان مهریه قرار داد؟

در فصل هفتم قانون مدنی  ویژگی های مهریه ی قابل قبول در قالب چند ماده بیان شده است.
۱- مالیت داشته باشد ؛
یعنی دارای ارزش مالی و قابل تبدیل شدن به پول باشد مانند سکه بهار آزادی، وجه رایج یا حتی گل
۲-قابلیت تملک داشته باشد؛
پرنده ای که در آسمان پرواز می کند را نمی توان به عنوان مهریه قرار داد چون نمی توانیم آن را ب مالکیت خود درآوریم مانند ماشین یا ملک.
۳- معلوم و معین باشد. کسی نمی تواند بگوید مهریه ای برای همسر خود قرار داده ام بدون آنکه بیان کند به عنوان مثال به تعداد مشخص سکه مهریه ی همسرم است این باعث شبه می شود (البته می توان در نکاح دائم ،عقد را بدونه مهریه منعقد کرد در این گونه موارد   تعیین مهریه بستگی به رابطه ی بین زوج و زوجه دارد که در اینجا به ذکر این موارد نمی پردازیم)
۴- مشروع و قانونی باشد؛
بدین معنا که هیچ کس نمی تواند گوشت خوک یا مشروبات الکی را صداق قرار دهد چون از نظر اسلام این موارد مشروعیت ندارند.

باید توجه داشته باشیم تعیین صداق لازمه ی داشتن این چهار مورد است و در فقدان حتی یکی از این موارد مهریه صحیح نیست.

باور دیگری که اغلب مردم می پندارند این است که اگر ابتدا زوجه تقاضای طلاق کند مهریه به او تعلق نمی گیرد که این کاملآ اشتباه است. ماده (۱۰۸۲) قانون مدنی بیان می دارد به مجرد عقد، زن مالک مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید.

البته این زمانیست که مهر عندالمطالبه باشد یعنی هر زمان که زن مهریه اش رابخواهد مرد موظف است بپردازد اما اگر عندالاستطاعه باشد مرد زمانی موظف به پرداخت مهریه می شود که توانایی پرداخت آن را داشته باشد به همین خاطر به آقایان توصیه می شود در زمان جاری شدن نکاح به خاطر اینکه تبعاتی برای او به وجود نیاید مهر را به عنوان شرط ضمن عقد عندالاستطاعه قرار دهد که  در این صورت زن اختیار دارد این شرط را قبول نکند .